Review - Tales from the Borderlands

Review - Tales from the Borderlands

Na het drama van The Walking Dead en The Wolf Among Us vond Telltale het tijd voor iets anders. Er mag ook al eens gelachen worden.    

Geen makkie, want het aantal games dat onze lachspieren al aan het werk zette is schaarser dan de verzameling geslaagde pointes van Geert Hoste. Als we Tales from the Borderlands dan ook een compliment moeten geven, is het dat we tijdens deze eerste episode erg smakelijk gelachen hebben.

Komisch duo

Dit heeft de game te danken aan een cast geweldige personages, met als uitschieters twee protagonisten die elkaars bloed kunnen drinken. Rhys is een suave hielenlikker die voor Hyperion werkt. Zijn hobby: vrienden een mes in de rug steken om zelf hogerop te raken. Wanneer hij zelf genaaid wordt en een beloofde promotie misloopt, wil hij wraak nemen door een geplande miljoenendeal te saboteren. Daarvoor moet hij wel afreizen naar het barbaarse Pandora, waar ze niet erg gesteld zijn op bezoek uit Helios.  

Ook Fiona, geboren en getogen in het groezelige Hollow Point, loopt niet erg hoog op met Hyperion. Het weesmeisje groeit samen met haar zus Sacha op onder de voogdij van meesteroplichter Felix. Hij leert hen de kneepjes van het vak en samen staan ze op het punt om de grootste slag van hun leven te slaan. Maar net als de miljoenenbuit binnen lijkt, valt het hele plan in duigen.

De perfecte set-up voor een misdaadkomedie waarbij de frictie tussen Rhys en Fiona, die elkaar op meesterlijke wijze kruisen, voor geniale situatiehumor en snedige dialogen zorgen. Ze vertellen elk hun versie van het verhaal en nemen daarbij al eens een loopje met de waarheid, wat voor extra komisch effect zorgt. De hilarische rollercoaster neemt zichzelf minder serieus dan we van Telltale gewend zijn, maar de studio bewijst hiermee dat het ook kan knallen zonder ons met emotionele trauma’s op te zadelen.

Meer controle

Keuzes diepen vooral het karakter van je antihelden uit. Portretteer je Rhys als een bangbroek of gedraagt hij zich moedig? Zit achter de stoere pokerface van Fiona een breekbaar weeskindje of een bittere tante? Deze microbeslissingen geven je meer controle over je personages en het maakt van deze episode de meest persoonlijke totnogtoe. Ook tijdens de actiescènes heb je meer inspraak. Het is uiteraard de bedoeling om tijdig op de juiste knoppen te rammen, maar je kan wel kiezen met welke wapens je Loader Bot is uitgerust. Confrontaties trekken vaak de humoristische kaart en zo monden de scènes waarin Rhys het nut van zijn matrak ontdekt of nietsvermoedend de nek van een Psycho breekt uit in pure slapstick. De grafische stijl van het bronmateriaal past de Telltale-formule – noemt het ondertussen gerust een genre – als gegoten en de plot is ook voor niet-kenners prima te volgen. Zer0 Sum komt op geen enkel moment over als een geforceerde spin-off maar kneedt het prettig gestoorde universum tot een waardig nieuw hoofdstuk in de Borderlands-saga. En dat is geen grap.   

Zer0 Sum is een geweldig begin van een hilarische misdaadkomedie die barst van het potentieel.



Vorige
Review - The Walking Dead: Season 2
Volgende
Review - Teslagrad