Ubisoft geeft geschiedenisles

Ubisoft geeft geschiedenisles

De game Assassin’s Creed Origins was het toneel voor sluip- en moordpartijen in het oude Egypte. En dankzij de ‘Discovery tour’-update kunt u de vuurtoren van Pharos of de Sfinx van Gizeh nu ook bewonderen zonder gestoord te worden door soldaten of wilde dieren. Gameontwikkelaar Ubisoft wil er de klaslokalen mee veroveren.

In Discovery Tour maakt de eeuwigdurende strijd tussen Assassijnen en Tempeliers plaats voor vredevolle rondleidingen waarin spelers meer leren over de Egyptische geschiedenis. Assassin’s Creed put al sinds jaar en dag inspiratie uit het verleden, maar nog nooit werd de educatieve kaart zo direct uitgespeeld. “Leerkrachten vragen al lang naar een conflictloze Assassin’s Creed. Ze willen het spel gebruiken in de lessen, maar botsen vaak met de systemen van het spel die niet gemaakt zijn voor het onderwijs.”, aldus Maxime Durand, de vaste historicus in dienst van ontwikkelaar Ubisoft.

Die hinderlijke spelelementen amputeren was slechts de eerste stap. Samen met een reeks egyptologen werden teksten opgesteld die de basis vormen van de virtuele rondleidingen. Omdat sommige tours aanvankelijk een uur duurden, werden ze opgeknipt in kortere stukken, om te eindigen met 75 rondleidingen van 5 à 15 minuten. Zo’n rondleiding bestaat uit meerdere haltes waar je van een audiogids uitleg krijgt over wat je ziet. Een gouden lijn op de grond toont de wandelroute aan, zodat u nooit de weg kwijt speelt.

Dichterlijke vrijheid

Terwijl we door de bibliotheek van Alexandrië slenteren, leren we dat geschriften van reizigers tijdelijk in beslag werden genomen om te worden gekopieerd. In een andere hal zien we onderwijzers driftig in de weer met formules van Euclides en Pythagoras. Gesproken tekst wordt ondersteund met spelanimaties of fotomateriaal. Af en toe krijg je ook extra info over historische vrijheden die het ontwikkelteam zich permitteerde. Zo was de Koningskamer in de piramide van Cheops destijds hermetisch afgesloten, maar kon het team geen meer fabelachtige schatkamer bedenken dan dit ultieme heiligdom.

Er is niet enkel aandacht voor bekende historische figuren of imposante constructies, ook meer dagdagelijkse onderwerpen, zoals klederdracht en dodenverering komen aan bod. De keuze voor Ptolemaïsch Egypte als setting van het spel komt hierbij uitstekend tot zijn recht, want naast de hoofdbrok van Egyptische cultuur is er ook ruimte voor Hellenistische invloeden en de nakende inlijving bij het Romeinse Rijk. 

Historische kritiek

Veel leerstof, maar hoe doeltreffend is dit alles nu als leermiddel? Ubisoft stelt dat Discovery Tour er is om de leerkracht te helpen, geenszins om hem te vervangen. Uit onderzoek van Marc-André Ethier, professor onderwijskunde aan de universiteit van Montréal, blijkt immers dat de leerkracht nog steeds de meest efficiënte vorm van kennisoverdracht biedt. Na een klassikale les klom de gemiddelde score van 22% naar 53%. Leerlingen die dezelfde leerstof via de Discovery Tour hadden verwerkt stegen van 21% naar 41%. De combinatie leerkracht-software lijkt ideaal en Ubisoft richt zijn pijlen dan ook nadrukkelijk op scholen. Meteen ook de reden dat Discovery Tour op pc ook digitaal zonder basisspel verkrijgbaar is.

Hier en daar verslikt het spel zich al eens in een visueel detail. Ingewanden worden enthousiast uit de borstholte gevist, terwijl te mummificeren lijken eigenlijk via een kleine incisie in de lies van hun ingewanden werden ontdaan. Wat later ziet u dan weer hoe er liefdevol groene scarabeeën tussen de windsels worden verpakt om de dode te helpen de testen van de onderwereld te doorstaan. De bluts en de buil, zeg maar. Het enige dat we onmogelijk kunnen begrijpen is de vreemde beslissing om de edele delen van standbeelden consequent te bedekken met zeeschelpen. Als Discovery Tour naar voorgaande games komt (die zich onder andere afspelen tijdens de Renaissance, Gouden Eeuw van de Piraterij en aan de vooravond van de Franse Revolutie), hopen we niet dat de Venus van Milo en David van Michelangelo verminkt worden door geglobaliseerde preutsheid. 

Aan interessante tijdsperiodes geen gebrek, maar het educatieve succes van dit Egyptische experiment zal bepalend zijn voor de toekomstplannen. Als u een cultuurtrip richting Egypte te onveilig vindt en u bent niet vies van een snuif geschiedenis, dan is dit een mooi alternatief.



Vorige
De duivel in een doosje? Nuance in het debat rond lootboxes
Volgende
De kracht van karton