Review - Mass Effect

Review - Mass Effect

Bioware is helemaal terug! En hoe! Nadat het uiterst getalenteerde ontwikkelteam, dat niet zelden de godfather van de RPG wordt genoemd, een Chinese zijsprong had genomen met het matige Jade Empire, stond het eind vorig jaar opnieuw aan de RPG-sterrenhemel te schitteren met Mass Effect op de Xbox 360. Langs alle kanten werd er met veel lof over de titel gesproken maar velen konden toch niet voorbij aan het feit dat vele kleine irritante foutjes de algemene spelervaring wat naar beneden haalden. Wanneer EA (de kersverse eigenaar van Bioware) dan ook aankondigt dat er een pc-versie van het spel zal verschijnen, zijn de verwachtingen minstens even hooggespannen als voorheen. Zou Bioware optimaal gebruik maken van de mogelijkheden van de pc om Mass Effect tot een game te maken die de goeie oude dagen van KotOR doet herleven? Terwijl we met tranen in onze ogen (van de pollenallergie natuurlijk, echte mannen huilen niet!) naar de eindcredits zitten te staren, kunnen we u volmondig zeggen: reken maar van yes!

WHAT A WONDERFUL WORLD

Als er een ding is dat Bioware tijdens zijn bestaan heeft bewezen, is dat het kan omgaan met grote licenties. Of het nu Star Wars is of D&D, ze slagen er telkens in om een magische game af te leveren die bijna onmiddellijk tot de klassiekers in het genre gaat behoren. Maar wat zou er nu gebeuren mochten de ontwikkelaars hun creatieve breinen in overdrive zetten en zélf een universum van epische proporties creëren? Met Mass Effect neemt Bioware de proef op de som want ze scheppen een universum om U tegen te zeggen. In Mass Effect wordt onze jaartelling met een deeltjesversnellende videorecorder zo’n tweehonderd jaar doorgespoeld. Nadat in het jaar 2148 wetenschappers op Mars overblijfselen van een oude ruimtegemeenschap, de Protheans, vinden, ontdekken ze een geweldige technologie: het mass effect. Dankzij deze technologie wordt het mogelijk naar de verste uithoeken van het heelal te reizen. En dit gigantische heelal is door de ontwikkelaars feilloos omgezet in een virtuele wereld. De verhaallijn van Mass Effect pikt de draad op in 2183, wanneer mass effect technologie al een tijd in gebruik is. De grootste delen van het heelal zijn in kaart gebracht, de meeste bewoonbare planeten zijn gekoloniseerd en de mensen leven in harmonie met de verschillende soorten robots en aliens. Het ganse heelal wordt bestuurd door The Council, een politiek orgaan waarin drie afgevaardigden van de belangrijkste rassen zetelen: de Turians, de Asari en de Salarians. Dieper ingaan op deze verschillende rassen zou ons veel te ver leiden. Laten we het erop houden dat quasi elk ras zijn eigen gedetailleerde geschiedenis en cultuur heeft, waarover je tijdens het spelen van de game veel meer te weten komt.

HOME CINEMA

Het is echter onmogelijk om je ras te kiezen wanneer je aan het begin van het spel je personage aanmaakt. Je moet en zal een mens spelen maar zijn uiterlijk kan je zelf bepalen. De eerste missie die je krijgt, is een verkenningsoperatie op Eden Prime, een van de eerste menselijke kolonies. Vooraleer je echter arriveert, krijg je een noodoproep van de kolonie die hevig onder vuur wordt genomen door een onbekende vijand. In samenwerking met de Turian Spectre Nihlus moet je zo snel mogelijk hulp bieden aan de kolonisten en proberen om een mysterieus artefact, dat vermoedelijk zou hebben toebehoord aan de Protheans, veilig te stellen. Spectres zijn de James Bonds of Jedi (naargelang uw filmische voorkeur) van Mass Effect. Het zijn speciale eenheden die autonoom opereren en enkel verantwoording moeten afleggen aan The Council. Ze worden vaak ingezet voor de gevaarlijkste en moeilijkste opdrachten en hun grootste opdracht bestaat eruit de vrede en veiligheid van het heelal te bewaren. Op Eden Prime wordt je voor het eerst geconfronteerd met de vijand: de Geth. Geth zijn een machineras dat normaal gezien niet voorbij The Veil (de grens tussen in kaart en niet in kaart gebrachte werelden) komt. Waarom ze op Eden Prime zijn en op de koop toe alle levende kolonisten die ze vinden brutaal afslachten, is een raadsel. De missie op Eden Prime loopt faliekant af, maar het is het begin van een fabelachtig avontuur waarin je op zoek gaat naar de ware bedoelingen van de Geth. Mass Effect biedt een verhaal zoals we dat van Bioware gewend zijn: klasse, plotwendingen en hartverscheurende keuzes met andere woorden. Het grote verschil met voorgaande titels is de manier waarop dit alles in beeld wordt gebracht. Nooit was tijdens de dialogen en cutscènes de grens tussen film en game zo klein als in deze game. Iemand die niet doorheeft dat je een videospel aan het spelen bent, zal waarschijnlijk denken dat je naar een 3D-televisieserie aan het kijken bent. Het dialoogsysteem is veel soepeler dan in voorgaande titels waar je steeds moest wachten tot de persoon waar je een conversatie mee voerde, uitgepraat was alvorens jij je zegje kon doen. Hier is het perfect mogelijk om je antagonist de mond te snoeren, maar verwacht niet dat je daarmee geen negatieve reactie zal uitlokken. De dialoogopties worden trouwens ook niet meer letterlijk weergegeven, je krijgt enkel een indicatie van welke richting je het gesprek uit zou kunnen sturen. Dit werk zeer vloeiend en zorgt voor een gestroomlijnde en vlotte dialoog. Gecombineerd met steengoede stemacteurs, massa’s boeiende NPC’s, een hallucinant goede soundtrack en een regie om duimen en vingers van af te likken, is Mass Effect de meest filmische game ooit, wat tot gevolg heeft dat je nog nooit zo dicht bij het verhaal en zijn personages betrokken bent geweest. Alleen al daarvoor zou je deze game aan je collectie moeten toevoegen.

WEG MET DIEPGAANDE GAMEPLAY

Wat volgt, klinkt misschien wat vreemd in de oren van RPG-fans die nu reeds de pagina hebben ondergekwijld: Mass Effect moet het niet hebben van zijn diepgaande gameplay. Mensen die een weelde aan spells en een skilltree van hier tot in Pluto verwachten, zijn eraan voor de moeite (toortsen worden aangestoken). Mensen die hopen met een heleboel partymembers aan de slag te kunnen om wat intergalactische kont te schoppen, zijn er eveneens aan voor de moeite (hooivorken worden van stal gehaald). Je kan enkel het hoofdpersonage besturen en je skills zijn beperkt tot verschillende talents (de redactie staat in lichterlaaie). Het is wel nog steeds mogelijk om je class te kiezen maar verwacht ook hier niet de mogelijkheden die D&D aanbiedt. De drie hoofdclasses zijn Soldier, Engineer en Adept. Soldiers kunnen als enige de vier soorten vuurwapens (pistolen, shotguns, assault rifles en snipers) hanteren. Engineers repareren ieder elektronisch falen sneller dan een elektricien op speed en Adepts zijn de mages van de toekomst. Zij beschikken over een heleboel coole aanvallen zoals Throw en Lift. Deze laatste is wat te vergelijken met de Force Power Grip van Darth Vader, buiten het feit dat je het slachtoffer enkel doet rondzweven en niet wurgt. Goed voor hem. Hij kan zich wel niet bewegen waardoor jij hem vol lasergaatjes kan schieten. Minder goed voor hem. Naast de drie hoofdclasses kan je er ook voor opteren om bepaalde classes te mixen. Dit resulteert in de Infiltrator (combat + tech), Sentinel (tech + biotic) en Vanguard (combat + biotic). Afhankelijk van welke class je kiest krijg je vijftien talents waar je talent points (als vanouds verkregen door ervaring op te doen en in level te stijgen) aan kan toekennen om deze te verbeteren. Zo heb je als Vanguard (onze keuze) enkel de mogelijkheid om met pistolen en shotguns te schieten, maar in ruil daarvoor krijg je wel de coole Lift en Throw aanvallen. Tijdens de game van class verwisselen is uitgesloten dus is het belangrijk om goed te kiezen wil je niet met een personage opgescheept zitten dat je niet zo goed ligt.

MISH MASH EFFECT

Wanneer je klaar bent voor het gevecht, ga je met twee andere partymembers op stap. Net zoals in de vertrouwde D&D-games kan je met een druk op de knop de actie pauzeren zodat je de situatie kunt overzien. Heel leuk maar doordat je in plaats van met een isometrisch perspectief gewoon in third-person speelt is het allesbehalve praktisch. Dat was trouwens het grootste probleem met de Xbox 360-versie. Iedere keer als je een speciale aanval zoals Lift wou uitvoeren moest je dit doen door het spel te pauzeren. Op de pc bestaat gelukkig zoiets als een hotbar en door je talents naar de hotbar te slepen kan je ze makkelijk activeren. Wat een verademing om niet telkens te moeten pauzeren wanneer je iemand door het luchtruim wilt doen vliegen! Reken daarbij dat de combat behoorlijk intens is en je moet echt wel gaan vermoeden dat de ontwikkelaars bij het design van de Xbox 360-versie hun hersenen in de vrieskast hadden laten liggen. Deze intense combat wordt vooral gegenereerd door het erg hoge shootergehalte. Draai het of keer zoals je wil, zelf vijanden onder vuur nemen zal altijd voor meer spanning zorgen dan te kijken hoe je een vijand verpulvert met een arsenaal aan moorddadige spells. Bioware heeft dit duidelijk begrepen en in de combat ligt de focus dan ook op schieten en nog eens schieten. Verwacht echter niet dat je als een ruimtekip met drie koppen in een vuurgevecht kan duiken. Je zal cover moeten zoeken en de tegenstand zorgvuldig moeten uitschakelen. De vermenging van de talents met vuurwapens is geniaal want de combinaties die je kan maken, zijn schier oneindig. Zo kan je Barrier gebruiken om tijdelijk erg veel damage te incasseren om daarna als een gek op de Geth af te stormen om ze met je shotgun tot elektronische ruimteconfetti te knallen. Het is dus aan te raden om je party zo gediversifieerd mogelijk te maken zodat je een gevarieerd arsenaal aan aanvallen op je tegenstanders kan loslaten. Mass Effect biedt misschien niet de meest diepgaande gameplay die we ooit in een RPG hebben tegengekomen, dankzij de originele en bij momenten intense combat is dit helemaal geen punt. Zoek je diepgang in deze game, we kunnen het niet genoeg zeggen, kijk dan maar eens naar dat enorme universum en prachtige verhaal en besef dat als je daar geen diepgang genoeg uit kan halen, je het momenteel nergens uit zal kunnen halen.

VERBLUFFENDE TECHNOLOGIE

Een ander vervelend euvel op de Xbox 360 was het erg laattijdig inladen van sommige textures, en de bij momenten erg flagrante framerate drops. De pc-versie heeft nog steeds met beide problemen te kampen maar het is wel een stuk verminderd ten opzichte van de originele versie. De makers namen een licentie op de Unreal Engine 3 om hun universum leven in te blazen en de game is het zoveelste bewijs dat deze engine brokken kan maken! De modellen van de personages zien er verbluffend uit en de verschillende soorten aliens komen heel realistisch tot leven. Vooral de gezichtsanimatie van de Krogan blijven we duizelingwekkend vinden. De belichting en de reflecties op het water zijn eveneens van een erg hoog niveau en de buitenlocaties zien er fantastisch uit. Op de planeet Virmire is het net of je in de exotische gebieden van Crysis beland bent! Maar ook de binnenlocaties mogen er zeker zijn. Zo zal je de eerste keer dat je The Citadel (de hoofdstad van het heelal, zeg maar) binnenwandelt niet snel vergeten! Volgens ons is er slechts een ding dat beter kon aan Mass Effect en dat zijn de sidequests. Deze zijn repetitief en vermoedelijk door een gebrek aan tijd niet goed uitgewerkt. Tot overmaat van ramp zien de omgevingen van deze sidequests er allemaal hetzelfde uit, net alsof ze proceduraal gegenereerd zijn. Naast de repetitieve sidequests zijn er ook nog een aantal oervervelende fetchquests waar het bijvoorbeeld zaak is om twintig dogtags uit de eerste Turian War te vinden, verspreid over het heelal. Daar hebben we al helemaal geen zin in. Gelukkig is de main storyline zo sterk dat je op geen enkel moment nood zult hebben aan deze sidequests om je van afwisseling te voorzien. Maar dat neemt niet weg dat het een pak beter had gekund.

OP NAAR DRAGON AGE!

Mass Effect doet wat ons betreft nu al een stevige worp naar spel van het jaar. Voor echte RPG-veteranen (waaronder we onszelf ook rekenen) is het waarschijnlijk wat aanpassen aan de vernieuwende gameplay die niet onmiddellijk erg RPG aanvoelt. Maar van zodra je je laat opslorpen door de buitengewone sfeer, omgevingen en kwaliteit die dit spel uitstraalt, zit je gebeiteld voor een avontuur dat je nog lang na het uitspelen zal heugen. Als Mass Effect een indicatie mag zijn voor wat we in de komende jaren van Bioware mogen verwachten, dan wensten we nu een tijdmachine om al die epische games nu al te kunnen spelen. Kopen!



Vorige
Review - Neverwinter Nights 2: Mask of the Betrayer
Volgende
Review - Braid