Review - Batman: Arkham Asylum

Review - Batman: Arkham Asylum

U moet toegeven beste lezer, het jaar 2009 is tot op heden nog niet al te schitterend geweest. Bovendien zijn een heleboel uitgevers ondertussen collectief op de vlucht voor de tornado die Modern Warfare 2 heet, zodat een heleboel potentiële toppers slechts in 2010 het levenslicht zullen zien. Het wordt op die manier hoogst betwijfelbaar of het najaar de magere maanden van begin dit jaar kan doen vergeten. Rocksteady Studios, een Britse onafhankelijke studio die slechts het obscure consolegame Urban Chaos: Riot Response op zijn palmares had staan, zag zijn kans schoon om de hele gamewereld met verstomming te slaan. Terwijl wij toekijken hoe de grote uitgevers hun laatste grote kanonnen van dit jaar (Dragon Age, Modern Warfare 2, Assassins’s Creed 2) in stelling brengen, gooit de ontwikkelaar een vlijmscherpe Batarang tegen ons achterhoofd. Nadat we terug bij onze positieven zijn gekomen vinden we naast het projectiel ook de reviewcode van Batman: Arkham Asylum. Benieuwd of de titel ons even hard heeft verrast als de snel inkomende Batarang? Sla uw cape om de schouders, zet uw masker op en lees verder!

Toen men vorig jaar geen snelle cash-in had ontwikkeld die zonder problemen had kunnen meedrijven op het succes van de film The Dark Knight, werd wel eens gesproken van de meest miserabele marketing in jaren. Achteraf gezien mogen we blij zijn dat er toen geen Batmanspel op de markt is gekomen. Rocksteady dook in de leemte en begon de ontwikkeling van het veelbelovende Arkham Asylum. Het voordeel in vergelijking met een officiële filmgame is dat de ontwikkelaars op geen enkele manier verplicht zijn om een verhaal te volgen en hun verbeelding helemaal de vrije loop kunnen laten gaan om hun interpretatie van het Batmanuniversum neer te zetten. We kunnen alvast verklappen dat ze erg sterk werk hebben geleverd.

KAT EN VLEERMUIS SPEL

Het spel begint met Batman die met gierende banden Arkham Island komt opgescheurd. In de passagierszetel zit zijn grootste nemesis de Joker, knusjes ingeduffeld in een dwangbuis. Batman levert zijn pakketje af maar besluit toch om Joker naar zijn cel te begeleiden omdat hij voelt dat er iets niet in de Batclaw is. En inderdaad, van zodra Vleertje hem definitief overdraagt aan de bewakers van Arkham, loopt het grondig mis. Het groenharig mispunt slaat enkele cipiers tot moes en weet met de hulp van Harley Quinn, de gekke psychiater die gelooft dat ze een verhouding heeft met de Joker, Arkham Asylum in een mum van tijd over te nemen. Vanaf dan zal Batman naar de pijpen van Mr. J moeten dansen en meespelen in zijn perverse spelletjes waar niet zelden met mensenlevens wordt gegoocheld. Joker heeft controle over alle beveiliging- en communicatiesystemen van de instelling zodat hij je geregeld zal uitlachen via de talrijke monitors die in Arkham te vinden zijn. De sfeer die in de instelling hangt doet heel erg aan Bioshock denken en ook de art direction heeft zich duidelijk laten inspireren door deze twee jaar oude topper. Een andere duidelijke invloed zijn de Saw-films, getuige daarvan het sadistische uitdagen van Batman en het spelen met mensenlevens alsof het niets is. Tot overmaat van ramp beslissen enkele van Batmans oude vijanden zoals Scarecrow, Killer Croc en Poison Ivy dat het tijd is om een oude rekening met de vleermuisman te vereffenen en kiezen ze de zijde van de Joker. En niet alleen bekende superschurken, maar ook een heel leger aan ordinaire gedetineerden zien geen graten in de plannen van de olijke clown en vervoegen aldus zijn legertje van handlangers. Al gauw staat Batman voor de haast onmogelijke opdracht om het tij op Arkham te doen keren.

PRODUCTIE VAN WERELDKLASSE

Vooraleer we ingaan op de talrijke verschillende manieren waarop je in dit spel de schurken het vuur aan de schenen kunt leggen, kunnen we niet anders dan uitweiden over de ronduit fantastische productiewaarden die dit spel tentoonspreidt. Het is alweer een tijdje geleden dat we een spel over de vloer kregen dat ons keer op keer wist te verbazen met zijn ongelooflijke mix van gevoel voor stijl gecombineerd met technologische perfectie overgoten met een sausje van out of this world voice-acting! Arkham Asylum put zijn grafische pracht uit de Unreal Engine 3 en Rocksteady haalt alles uit de kast wat eruit te halen valt. Ze slagen er in om van een relatief monotone omgeving als Arkham een boeiende spelwereld te maken met genoeg variatie zodat de speler zich onmogelijk snel kan vervelen. Wat opvalt is de uiterst gedetailleerde omgeving en knappe karaktermodellen die het spel heel wat meer cachet geven. Het zorgt ervoor dat je constant op de toppen van je tenen loopt en dat iedere knokpartij met de tegenstanders natuurgetrouw en tegelijkertijd heftig aanvoelt. Physics beperken zich dan wel tot de tegenstanders (het is dus niet mogelijk om de volledige omgeving tot frut te slaan) maar al bij al kan je niet anders dan je vleermuismasker afnemen voor dit ontwikkelteam. Ook de stemacteurs die de schurken tot leven doen komen leveren ronduit fantastisch werk. Er werd vooral gewerkt met acteurs van The Animated Series en die slagen er zonder problemen in om je te doen geloven dat ze echt wel een slag van de molen hebben gekregen. De kracht van de stemacteurs komt dubbel zo goed tot zijn recht bij het beluisteren van patient interviews die je overal in het spel terugvindt. Hierin hoor je gesprekken tussen de criminelen en hun psychiaters, wat ronduit hilarisch en tegelijkertijd erg verontrustend kan zijn. Tijdens het spel zal Joker ook informatie verschaffen via de intercom. Voor dezelfde situatie zijn steeds een aantal verschillende zinnen opgenomen zodat je hem niet vaak hetzelfde zal horen zeggen. Het werk dat hierin gestopt is moet gargantuesk geweest zijn, maar de resultaten liegen er dan ook niet om. De combinatie van prachtige graphics met schitterend stemmenwerk en degelijke, zich doorgaans op de achtergrond houdende, muziek zorgt ervoor dat de speler zich geen seconde zal vervelen tijdens zijn verblijf op Arkham Island.

EVERYBODY WAS KUNG FU FIGHTING

Dat kan natuurlijk ook moeilijk met een heel eiland dat je het liefste ondersteboven aan de klokkentoren van Arkham Mansion zou willen zien bengelen. Bij voorkeur dood. De variatie die we terugvinden in het stemmenwerk en de locaties wordt in één lijn doorgetrokken naar de gameplay. Arkham Asylum biedt een excellente mix van combat, stealth, speurtocht en het occasionele platformstukje. Deze verschillende stijlen zijn zorgvuldig gedoseerd zodat je constant van aanpak zal moeten wisselen en heel zelden constant hetzelfde zal moeten doen. Hoe je een vijand aanpakt, hangt grotendeels af van hoe deze bewapend is. Ongewapende vijanden of kerels die een baseballbat met zich meesleuren zijn voor Batman uiteraard klein bier. Hiermee kan je dan ook heel makkelijk op de vuist gaan. Met de linkermuisknop rijg je de ene combo na de andere aan elkaar en wanneer een vijand op het punt staat om zijn vuist in je smoelwerk te planten kan je met de rechtermuisknop een counterbeweging inzetten. De gevechten verlopen heel vloeiend en natuurgetrouw, mede door de geniale animaties van zowel Batman als de tegenstanders, en wanneer je een klap uitdeelt, voel je de impact van het scherm knallen. Wanneer je tegenstanders tegen de vlakte hebt gemept, volstaat het om ze nog één enkele tik tegen het hoofd te geven waardoor ze voorgoed uitgeschakeld worden. Later in het spel worden de standaard mêleevijanden vervoegd door kerels met messen en elektrische knuppels. Deze moeten elk met een specifieke strategie aangepakt worden en het is heel leuk om uit te vogelen hoe je de volgende reeks tegenstanders het beste tegen de grond mept. Problematischer wordt het wanneer de gedetineerden beslag hebben kunnen leggen op wat blauwe bonen lanceerders. Batman mag dan wel een superheld zijn, onder de cape en het masker zit nog steeds Bruce Wayne, een mens van vlees en bloed. Te lang blootgesteld worden aan een overdosis puntig lood is dan ook geen al te best idee. Gewapende tegenstanders leg je het beste op een stealthy manier neer. In grote ruimtes kan je gebruikmaken van waterspuwers om je geruisloos door de omgeving te verplaatsen en neer te dalen achter de rug van een vijand, waarna je hem ongemerkt kan uitschakelen. In latere stadia van het spel blijft het niet zo simpel en zal je nieuwe skills, zoals het ongezien ondersteboven opknopen van vijanden aan waterspuwers, ten zeerste kunnen benutten.

ENIGMA’S EN ANDERE DOORDENKERS

Deze skills en upgrades worden gekocht met skillpunten die op hun beurt worden verworven door vijanden tot moes te verwerken, objectieven te vervolledigen en Arkham Island te ontdekken. Want naast het om zeep helpen van vijanden die in je weg staan, zal Batman zich vooral bezighouden met het in kaart brengen van Arkham. Hij onderzoekt de kleinste uithoeken van het complex in een poging meer te weten te komen over de beweegredenen van de Joker zijn coup. Zoals steeds zullen commissaris Gordon en zijn dochter, Oracle,  je via een supersonisch oortje op de hoogte houden van nieuwe ontwikkelingen en tips geven wanneer je vast komt te zitten. Andere spitstechnologie van Wayne Enterprises wordt eveneens aangewend en dat betekent dat je als speler naar hartenlust zult kunnen stoeien met een heleboel gadgets. Deze zijn vaak nodig om voortgang te boeken maar zullen ook gebruikt worden om geheime bonussen, zoals het vinden van de 240 raadsels die door Edward Nigma (The Riddler voor de vrienden) in Arkham zijn verstopt. Onder de gadgets klassiekers als de Batarang en de Batclaw maar ook minder vaak met Batman in verband gebrachte dingen zoals explosieve gel en een line launcher om vlot een afgrond te kunnen oversteken. Leuk is dat je de gadgets zowel bij het ontdekken van het eiland als tijdens de combat kunt gebruiken. Staan er een heleboel vijanden aan de overkant van een kamer met een onder hoogspanning staande vloer? Gebruik dan je Batclaw om er enkele Scorpion-gewijs naar je toe te trekken en in dit geval wat extra Volt door de ruggengraat te rammen. Is de tegenstand uitgedund, kan je met je line launcher de gedetineerden tegemoet zeilen en er en passant nog twee tegen de vlakte knokken. Om het spel overzichtelijker te maken beschik je tevens over een Detective Mode. Met een druk op de knop kan je de omgeving heel snel scannen op vijandelijke bewegingen of interessante objecten die je met het blote oog zou kunnen gemist hebben. Zo lichten roosters die je kan losrukken met je Batclaw op en kan je ook zien welke structuren er niet terug hebben van een laagje explosieve gel. Je zal de Detective Mode ook moeten gebruiken om het spoor van bepaalde personen te volgen. Zo zal je op een gegeven moment het DNA spoor van Arkham directeur Quincy Sharp moeten volgen en in een later stadium de vingerafdrukken van Harley Quinn.

GAATJES IN DE VLEUGELS

De eerste keer dat je deze techniek gebruikt, ben je wel onder de indruk maar naar onze mening vond Rocksteady deze feature toch iets te cool zodat hij te pas en te onpas opnieuw wordt opgevoerd. Zo wordt het gegeven gedegradeerd van interessante feature tot ordinaire GPS met als enige doel je zonder al te veel omwegen naar het volgende objectief te brengen. Dit brengt ons onmiddellijk bij het enige minpuntje van deze game. Aangezien het volledige spel zich afspeelt op Arkham Island zal je geregeld dezelfde plaatsen bezoeken. Op je stappen terugkeren is vooral vervelend omdat er steeds opnieuw andere vijanden aanwezig zijn. Er is in het verhaal wel steeds een logische verklaring te vinden waarom die nieuwe vijanden op het domein ronddolen. En ook al zal je soms door dezelfde omgevingen zwerven, de makers hebben er steeds voor gezorgd dat ze toch een andere touch krijgen. Zo zal Arkham Mansion tijdens je tweede bezoek nagenoeg onherkenbaar zijn doordat Poison Ivy zich even met het gebouw heeft beziggehouden. Rocksteady slaagt er dus zelfs in om de enige minpunten enigszins af te vijlen zodat er niet te veel slachtoffers vallen wanneer we de eindscore berekenen. Het spel is ook redelijk lineair maar ook hier kan je zelf voor de afwisseling zorgen daar er een heleboel dingen te ontdekken vallen die je niet nodig hebt om verder te geraken in het verhaal. Zo zal The Riddler je in de meeste gebieden een raadseltje voor de voeten gooien dat je met behulp van de Detective Mode en je scherpe arendsoog (vleermuissonar?) en snel werkende hersenen moet trachten op te lossen. Leuk is ook dat je bijna onmiddellijk beloond wordt wanneer je een raadsel oplost of een Riddler trofee vindt. Het toont aan dat deze titel met veel liefde en zorg voor het bronmateriaal is ontwikkeld en dat kunnen we alleen maar toejuichen.

SAFETY FIRST

Batman: Arkham Asylum heeft ons in alle opzichten enorm positief verrast. Het spel blijft gedurende de hele rit boeien en speelt gewoon erg lekker weg. Voeg daar nog eens de fantastische productiewaarden aan toe en je hebt hier zonder twijfel met een hit te maken. Toegegeven, Arkham Asylum innoveert niet noodzakelijk veel en speelt het bij momenten erg safe maar als dat een steengoede game oplevert, kan ons dat heel weinig schelen. Het zal zonder twijfel een hele tijd duren voor dit spel onttroond wordt  als beste Batman game ooit. Wij hebben alvast een belangrijke les geleerd. Altijd een helm dragen wanneer je aan het uitkijken bent naar de grote releases van het najaar. Je weet immers nooit exact of en wanneer er nog verrassingen uit de lucht vallen…



Vorige
Review - Braid
Volgende
Review - Dragon Age: Origins