Review - Bastion

Bastion, het eerste spel van Supergiant Games en samen met From Dust het vlaggenschip van de arcadezomer op Xbox 360, is een mysterieuze ervaring die een voor games ongekende tristesse uitademt. De onbekende wereld waarin het eenzame Joch terechtkomt is zo kleurrijk en mooi maar tegelijkertijd zo dreigend. Het conflict waar je in de loop van het spel mee te maken krijgt zo herkenbaar maar tegelijk zo troosteloos. De resolutie zo bedroevend mooi en tegelijk zo hallucinant nutteloos. Als debuutgame is Bastion in meer dan een opzicht een risico maar in tegenstelling tot absurde experimenten als Cargo: The Quest for Gravity of The Path zal je aan Bastion normaal gezien wel het nodige plezier beleven. Daar zorgen de feeërieke omgevingen, gekoppeld aan een schitterende soundtrack en solide gameplay wel voor.

CALAMITY JANE

Als het Joch bij bewustzijn komt en je er als speler de controle over krijgt, ben je nog niet bewust van het feit dat de eens trotse stad Caelondia ten prooi is gevallen aan een gigantische Ramp. Je wordt op de hoogte gebracht van deze gebeurtenissen door de alwetende verteller. Bastion heeft een zeer unieke verteltechniek. Gedurende het gehele spel zal het Joch zijn teut niet een keer roeren. Alle gebeurtenissen worden verhaald door de alwetende verteller die je op geregelde momenten bijstaat met informatie over de onbekende wereld waarin je rondtrekt. Maar meer dan dat zal hij ook fungeren als een soort commentator op je acties. In het begin van het spel kan je geen vinger uitsteken zonder dat de man er zijn zegje over moet doen, maar later neemt het dynamische element serieus af. Wat geen ramp is want meer dan een leuk extraatje zijn die aansporingen en verwijten niet. Na een tijdje ben je zelfs blij dat de oude knakker het bij de essentie van de zaak houdt, daar die veel interessanter is. De verteller gidst je op die manier door de wondere wereld van Bastion en hoe dieper je in de wildernis verstrikt geraakt, des te meer kom je te weten over het ontstaan van de Ramp. Oudere spelers zullen hier zeker een streep The Bard’s Tale in herkennen en nog oudere rotten ontdekken fundamenten van Pythonkeske humor. Niet dat er in Bastion veel te lachen valt want algauw komt het Joch tot de conclusie dat hij de enige persoon in de wereld is die de Ramp heeft overleefd. Gelukkig is er een manier om de wereld volledig te herstellen.

KNOKKEN VOOR DE CORE

Na een tijdje arriveert het Joch op het Bastion. Op dit vliegende eiland huist niet alleen de onwetende verteller die ongegeneerd commentaar heeft op alles wat je doet, er staat ook een monument dat moet opgebouwd worden, wil je het Bastion op volle kracht laten draaien en een kans maken om de Ramp ongedaan te maken. Om het Bastion uit te bouwen moet de speler in de verschillende delen van de vernielde stad op zoek gaan naar Cores. In ieder level kan zo’n Core gevonden worden maar jammer genoeg voor de mensen die de Ramp willen ongedaan maken worden deze elementen uitstekend bewaakt door een heleboel vreemde monsters die sinds het begin van de Ramp vrij spel hebben gekregen. Vooraleer het Joch het Bastion dus weer helemaal kan oplappen, zal er heel wat moeten afgeknokt worden. Dat knokken is verrassend simpel. Het Joch kan maximaal twee wapens tegelijkertijd met zich meedragen. Het slimste is om een melee- en afstandwapen mee te zeulen maar je kan evengoed opteren voor twee wapens van dezelfde categorie. Met een de A-knop kan je een ontwijkende rolbeweging uitvoeren en de Y-knop dient om een helende tonic achterover te slaan als je gezondheidsbalk rood begint te pinken. Om de gevechten wat extra pit te geven, heb je ook nog een speciale vaardigheid ter beschikking. Dit kan gaan van een handgranaat tot een het tijdelijk automatisch blokken van alle aanvallen. Heb je die vaardigheid niet, dan kan je natuurlijk ook nog altijd manueel blokken. Met de juiste timing kan je de vijanden zelfs wat schade toebrengen zonder een keer met je hamer te zwaaien!   

PROVE YOUR WORTH!

Om beter te worden met de verschillende wapens kan je proberen om goed te presteren op de zogenaamde Proving Grounds. Dit zijn aparte gebieden waar men vroeger heen ging om te trainen met een bepaald wapen. Hier zal je leuke opdrachten moeten vervullen wil je met de eerste prijs gaan lopen. Deze opdrachten houden ook steeds verband met je wapen. Zo zal je met je Duelling Pistols zo snel mogelijk van leer moeten trekken en is het met het Calamity Cannon (lees: magische bazooka) de bedoeling om een hele reeks Gasfellas af te houden die je afgodsbeelden willen vernietigen. Zoals je wel merkt variëren de wapens van moderne vuurwapens zoals een karabijngeweer over middeleeuwse fantasiewapens zoals de Breaker Bow tot ronduit belachelijke zaken zoals de Fire Bellows, een blaasbalg waarmee je vuur kan spuwen. Het grote aantal wapens zorgt ervoor dat het spel gevarieerd blijft, want de levels, hoewel erg kleurrijk en origineel weergegeven kunnen soms wel eens vervelen. Het spel is duidelijk opgedeeld in drie verschillende acts en vooral act 1 bevat heel veel dezelfde omgevingen en vijanden. Daar je op dat moment nog niet zoveel verschillende wapens hebt (je komt ze op vaste ogenblikken in het verhaal tegen), is het op die momenten soms even doorzetten. Meestal komt er ook weinig tactiek kijken bij het neermaaien van vijanden, waardoor je vooral in het eerste deel van het spel meer op automatische piloot zult spelen dan je lief is.

BASTION BLUEPRINTS

Tussen de levels door keer je terug naar het Bastion om je verzamelde Cores in werking te brengen. Met de Cores kan je immers verschillende gebouwen op het Bastion plaatsen die je bij je opdracht zullen bijstaan. In de Distillery kan je afhankelijk van hoe hoog je level is enkele Spirits instellen die je extra passieve bonussen geven. Jammer genoeg kan je in de Lost & Found (de item shop) al heel snel de Bastion Bourbon kopen waardoor iedere tonic je levensbalk opnieuw volledig vult, waardoor de uitdaging compleet verdwijnt. Als het allemaal wat te makkelijk dreigt te worden kan je in de Shrine de Goden om een extra uitdaging vragen. Door meer handicaps in te zetten (zoals sterkere of automatisch regenererende vijanden) zal de buit navenant zijn. Het is echt makkelijk om de delicate balans te verstoren zodat het spel al snel veel te moeilijk wordt. Vooral met regenererende gezondheid zijn sommige vijanden ei zo na niet te verslaan. Je wapens upgraden is dan misschien de boodschap, en dit kan je doen in de Forge, als je genoeg Fragments, het betaalmiddel in Bastion, verzameld hebt tenminste. In het Arsenal kan je dan weer snel van wapen en speciale vaardigheid verwisselen en in de Memorial bevinden zich allerlei submissies die, eens vervuld, extra Fragments opleveren. Het bouwen en daarna upgraden van het Bastion is heel leuk maar spijtig genoeg is er weinig tactiek mee gemoeid. Je kan dan wel kiezen in welke volgorde je de gebouwen neerzet maar op termijn zal je ze toch allemaal moeten bouwen en upgraden, zodat er van keuzes maken geen sprake is.

OORLOG EN VREDE

Ook wat het upgraden van je wapens betreft, zie je weinig evolutie en maakt het in essentie dus weinig uit wat je kiest. De omschrijvingen van de upgrades zijn nogal aan de vage kant en houden vaak meerdere keren hetzelfde in (meer schade, meer kans op een kritieke treffer). Al deze zaken zorgen ervoor dat Bastion voor fans van de hardcore actie-RPG waarschijnlijk iets te weinig diepgang heeft. Ook het gebrek aan itemkoorts of enige vorm van multiplayer zal voor dit publiek een serieuze domper zijn. Maar voor de meer gematigde hack & slasher die een knap ontworpen wereld en een zwaar verteerbaar verhaal dat op een schitterende manier verteld wordt kan appreciëren, is de trip naar het Bastion ongetwijfeld een aanrader. Vergeet voor alle zekerheid uw zakdoek niet.