Oorlog is (g)een spel

Oorlog is (g)een spel

Gisteren werd overal ter wereld het honderdjarige einde van de Eerste Wereldoorlog herdacht. Ook games willen de herinnering aan het conflict voor de toekomst bewaren.

Oorlog en videogames, het is een vertrouwde combinatie. Populaire reeksen als Battlefield en Call of Duty serveren om de zoveel tijd een vers slagveld, maar hoe realistisch die digitale slagvelden ook worden, het blijven eendimensionale simulaties gericht op het produceren van de grootst mogelijke adrenalinestoot. Games die de andere kant van de oorlog belichten en het niet moeten hebben van bloedstollende actie zijn nog steeds vrij zeldzaam. Maar dankzij de herdenking van honderd jaar Eerste Wereldoorlog, hebben we er toch alvast twee.  

Menselijke verhalen

Meer dan honderd jaar na datum herinneren we ons de Groote Oorlog niet alleen van de loopgraven, het mosterdgas en de klaprozen. Het zijn symbolen die voor eeuwig met deze geschiedenis zullen verbonden zijn, maar ze zeggen niks over het tragische, menselijke leed. Verhalen van soldaten, maar evenzeer van burgers die de frontlinie nooit gezien hebben. Want elke fatale voltreffer scheurt onvermijdelijk meer dan één mensenleven uit elkaar. 

Het zijn die getuigenissen die de inspiratie vormen voor Valiant Hearts: The Great War, een game uit 2014 die deze week op Nintendo Switch verschijnt, en het vorige week verschenen 11-11: Memories Retold. Twee totaal verschillende games met identiek dezelfde missie: de herinnering aan WOI bewaren voor de toekomst én de donkere geschiedenis toegankelijk maken voor een jongere generatie. 

Dat laatste bereikt bedenker Yoan Fanise, die de eerste game kon maken onder de vleugels van zijn toenmalige werkgever Ubisoft en voor de tweede in zee ging met Aardman (Chicken Run, Shaun The Sheep), door het gebruik van een unieke grafische stijl. Zowel het cartooneske design van Valiant Hearts als de impressionistische beelden van Memories Retold brengen de oorlog op een aparte manier in beeld. De gruwel van het front staat in schril contrast met de speelse stijl en laat net daardoor een grote impact na.

Slagveld zonder kogels

De games tonen de oorlog door de ogen van individuen die tegen wil en dank in het conflict zijn gesleept. Valiant Hearts vertelt het verhaal van een familie die op de Frans-Duitse grens woont en bij het begin van de oorlog meedogenloos uit elkaar wordt gesleurd. In Memories Retold zijn we getuige van de ontluikende vriendschap tussen Harry, een Canadese oorlogsfotograaf en Kurt, een Duitse ingenieur op zoek naar zijn vermiste zoon. Opmerkelijk voor een oorlogsgame: er wordt tijdens geen kogel afgevuurd: Harry neemt op het slagveld foto’s van heldhaftige officieren en Kurt repareert radio’s en spioneert in de loopgraven.  

De games focussen niet enkel op militaire acties, maar belichten een gevarieerd aanbod aan thema’s. Krijgsgevangenschap, verveling van de manschappen in de loopgraven, wapenproductie, het leven onder de bezetter, desertie... het passeert allemaal de revue en geeft een globaal beeld van het harde leven in oorlogstijden. De gameplay wordt ondersteund door een hele rits historische informatie, waardoor de games ook in de klas tot hun recht komen. Politieke standpunten neemt het spel niet in. Er klinkt maar één duidelijke boodschap: dit mag nooit meer gebeuren.



Vorige
De kracht van karton
Volgende
De beste games van 2018