Google Stadia toont glimp van gamingtoekomst

Vanaf dinsdag kan u via Google Stadia de nieuwste games rechtstreeks naar uw televisie streamen. Wij konden Googles visie voor de toekomst van gaming in avant-première aan de tand voelen en zijn onder de indruk van de technologie. Zijn de dagen van de spelconsole stilaan geteld? Dat is misschien wat veel gezegd.

Google Stadia elimineert de nood aan specifieke hardware, zoals een spelconsole of gamepc, door de games in hun eigen datacenters te draaien. Vanuit die locaties worden de interactieve beelden rechtstreeks op uw scherm naar keuze geflitst. Het concept is simpel, maar bij de uitvoering hebben zich in het verleden al ettelijke bedrijven zwaar misrekend. De belangrijkste conclusie na enkele dagen intensief testen is dan ook: Google Stadia werkt.

 

Dat klinkt misschien als een evidentie voor een service die op het punt staat uit de startblokken te schieten, maar tot vorige week hadden we buiten het communiezieltje van de technologiereus, geen enkele reden om het te geloven. Ja, ze duwden ons deze zomer op gamebeurs gamescom al eens een glimmende Stadia-controller in de handen, maar dat blijft natuurlijk een gecontroleerde omgeving.

Toegegeven: ook onze test is niet noodzakelijk representatief voor wat het grote publiek te wachten staat. Met amper een honderdtal Europeanen op de service en een datacenter op minder dan honderd kilometer in Bergen, testen we evenwel niet in gecontroleerde doch wel in optimale omstandigheden. Alvast onder die voorwaarden is Stadia een technologisch bravourestukje.

 

Internet workout

Met het risico om overdreven lyrisch te klinken: wanneer Stadia doet wat het moet doen, is de ervaring ronduit magisch. Na jaren van updates, downloads en ander nutteloos tijdverlies heeft het iets cathartisch om binnen de twintig seconden in de spelervaring te zitten. 

De kwaliteit van je speelsessie hangt nauw samen met de snelheid van je internetverbinding. Je modem kan zich verwachten aan een stevige workout, maar het resultaat is er dan ook naar. Op een rechtstreeks met het internet verbonden computer, valt de ervaring met het blote oog niet te onderscheiden van een lokale sessie. Dat geldt zelfs voor visuele krachtpatsers zoals Red Dead Redemption II. Die laatste kunnen we niet eens lokaal draaien op onze testcomputer, maar het datacenter van Google tovert het westernepos probleemloos in volle glorie op het scherm.  

Games naar de tv streamen gebeurt met een Chromecast Ultra via het draadloze netwerk en de stabiliteit van die speelsessies is iets wispelturiger. Soms stuitert het beeld of zit er wat vertraging op de audio. Vervelend, maar andere keren draait alles even vlot als op een vaste lijn. De sterkte van een WiFi-signaal hangt van een heleboel variabelen af, dus de exacte oorzaak hiervan is moeilijk te achterhalen. Wie optimaal de mogelijkheden van Stadia wil benutten, doet er dan ook verstandig aan om de kracht van zijn draadloze netwerk te testen.  

 

Geen abonnement

Een abonnement op Stadia kost tien euro per maand (een starterspakket met drie maanden abonnement, een Stadia-controller en Chromecast Ultra komt op € 129), maar laat u niet misleiden door het woord abonnement. In tegenstelling tot wat tegenwoordig de norm is voor een streamingdienst, krijgt u met Stadia geen toegang tot een gigantische bibliotheek aan games. Abonnees kunnen vanaf morgen enkel kosteloos met de shooter Destiny en vechtspel Samurai Shodown aan de slag. Google belooft dat daar elke maand minstens één titel bijkomt. Andere titels moet je apart aankopen, dus in feite betaal je maandelijks een huurbedrag voor het gebruik van de datacenters. De prijzen van die games liggen in de lijn van wat je betaalt op console. Voor een service die de gamewereld volledig op zijn kop wil zetten, is dat een verrassend conservatief business model. 

Ook op het gebied van assortiment en exclusieve content gaat Stadia nog niet helemaal los. De launch lineup heeft geen overdreven weelde maar biedt voor elk type speler wat wils. Om meer volk over de streep te trekken had het exclusief voor Stadia ontwikkelde Gylt, een mooie horrorgame over pesten, wat ons betreft in de abonnementsprijs mogen zitten. Gezien er nog niet veel gekend is over andere exclusieve titels, sparen ze die mogelijks op voor de toekomst.  

De toekomst: daar gaat voor Google veel van afhangen. Want ook al werkt de technologie erg goed, voor wie al een console of pc heeft zijn er momenteel te weinig redenen om in te tekenen. Als Google echter verder kan timmeren aan dezelfde weg, meer (exclusieve) en veeleisende titels, zoals het al aangekondigde Cyberpunk 2020, naar de service kan brengen, wordt Google Stadia ongetwijfeld een waardig alternatief, en misschien zelfs vervanger, voor de spelconsoles van morgen.